Wednesday, September 29, 2010

CHAPTER 19

Kinabukasan balik ang mga kaibigan ni Devon sa ospital excited sila na gumising ulit ito masaya silang nag uusap usap samantalang ang mga magulang ni Devon ay kaalis lang babalik daw kaagad..
Shey: teka mula ng madala dito si devon di ko na nakita si James..
Joe: oo nga mukang busy yata si bossing James di kaya may chika babes na ya di makadalaw dito..
Fretz: hmmm sa tingin ko busy na yun sa business nila kasi early next year siya na daw yata ang mamamahala sa mga negosyo nila..
Joe: ba't mo alam siguro txtmate kayo noh?lagot ka kay pareng bret(tukso nito)
Fetz: hindi noh si Bret din ang may sabi nun noh kayo talaga(namula)
Eslove: eh ba't ka namumula?(tudyo ulit)
Shey: kayo talaga tigilan niyo na si fretz...
Kaira: maiba ako ba't wala pa si Ivan?
Joe: ba't mo hinhanap mahiya ka naman tulog lang si Baby devz at magigising na yan wag mo ng pagpantasyahan yun kaw talaga(tukso nito)
Kaira: walanghiya ka talaga gawan ba ng isyu..tinatanong ko lang poh kasi ang sabi niya siya na daw bibili ng makakain natin lokoloko(sabay hampas kay Joe)
Joe: oiiiiiii aminin  hehehehe(tudyo pa rin)
Shey: wag nga kayo dito magharutan kayo talaga...ikaw kasi Kaira wag ka ng magpakipot at ikaw Joe kung type mo si Kaira sabihin mo na..kayo talaga obvious naman yung nararamdaman niyo..
Kaira: may ganun..
Joe: ano to lagalagan?
di nila namalayan na gising na pala si devon at balik na ang memorya nito at dahil sa narinig tungkol kay James di mapigilan ng dalaga ang di lumuha...ba't ganun ang sakit sakit...kahit pala muntikan na siyang mamatay di pa rin siya binigyan halaga ni James..hanggang mapahagulgol siya na ikinabigla ng mag kaibigan at agad nagsilapit sa kaniya di niya nalaman na pansamantala pala siyang nagkaron ng amnesya at base sa mga kwento ng kaibigan nalaman niya iyon at minabuti na lamang nito na hindi sabihin sa lahat na bumalik na ang kaniyang alala dahil ayaw niyang usisain siya ng mga ito kung anong nangyari at kung bakit siya nasasaktan...di niya mapigilan ang di humagulgol dahil sa isiping sinaktan siya ng kauna-unahang lalaki na ngpatibok ng kaniyang puso na ikinabahala ng mga kaibigan niya..walang nagawa ang pag-aalo ng mga kaibigan na tumigil siya sa pag-iyak dahil tila parang gripo na lumuluha ang mga mata ni devon dahil kahit siya di niya mapigilan ..sabi ng dalaga sa isip an hahayaan niya na umiyak ngayon dahil bukas di na siya iiyak...

Fretz: bessy namiss kita ng sobra sabay yakap sa kaibigan
Devon: hmmm talaga bakit?
Shey: anong bakit kaw talaga pinakaba mo kami
Devon: hmmm namiss ko rin yata kayo..sabay tawa
Joe: yata lang? at tawanan ang lahat....

1 comment:

  1. i love it..
    next chapter po please..
    demanding mode, sensya poh!!!!!
    sana magka-aminan na sila:-)

    ReplyDelete