TAME ME?! 9

Hindi makapaniwala ang binata sa lugar na pinunatahan ni Devon binasa niya ang karatula GEMS Foundation for homeless Children..

What is she doing here? ( tanong nito sa sarili)

Ilang minuto matapos pumasok ang dalaga, bumaba siya sa sasakyan at nakita niya na sinalubong ito ng mga bata at nakita niya kung panu ngumiti nag dalaga sa mga bata..nakita niya na ibinigay isa isa sa mga bata ang dala at hinihingan nito ang mga ito ng halik at yakap..biglang hinawakan ni James ang kaniyang dibdib..biglang gustong kumawala ng kaniyang puso sa nakikita sa dalaga..for the 1st time gusto niya ang kabang nadarama..for the 1st time gusto niyang patigilin ang mundo, ang oras para Makita ang ngiti ng dalaga ang ngiting di niya alam kung makakalimutan pa ba niya..ngiting di niya alam kung kelan niya ulit masisilayan... ngiting sana maibigay din sa kaniya ng dalaga...

Kid1: ate Devon, naghintay kami nung isang araw sayo, pero di ka dumating..

Kid2: oo nga ate Devon..

Devon: pasensya na mga baby ko ha, may isa kasing unggoy na humarang sa pagpunta ni ate..kaya di ako nakapunta, pero andito na ako ngayon so lika na itutuloy ko na ang promise ko na basahan kayo ng fairy tale..( masayang saad ng dalaga)

Kids: yehey...

Ibig sabihin, nung araw na pinilit ko siyang ipasok sa loob ng study room para sumali sa group study papunta sana siya rito?( biglang naguilty na saad nito sa sarili) wait unggoy?ako unggoy..huh di bale gwapong unggoy naman..pero teka unggoy pa rin..saad nito sa sarili..aisst mababaliw yata ako..panay na kausap ko sa sarili ko ah..

Mula sa pagkausap sa srili nakita niya na wala na sa kinatatayuan nito ang dalaga pati ang mga bata, di mawari ni James kung bakit parang may kulang sa pakiramdam niya, agad siyang pumasok sa loob..palingon lingon parang magnanakaw lang, takot na baka may makapansin o makakita sa kaniya at sitahin siya..pilit na hinanap ang dalaga at ang mga bata at may narinig siyang hagikhikan ng mga bata at narinig niya ang isang tinig na di niya alam kung bakit biglang nagpalukso sa puso niya sinundan niya ang kinaroonan ng boses..

Kid1: ate Devon, sinaktan ka ba ng unggoy na humarang sayo?

Devon: ahm hindi naman masyado, yun nga lang di na nagawa ni ate makapunta dito

Kid3: bakit ate, nakakatakot ba ang unggoy?

Devon: hmmm hindi naman, pero nagtataka lang si ate bakit laging galit ang unggoy na yun kay ate..

Kid2: ate dalhin mo ako sa unggoy na yun at papaluin ko, ang bad bad niya.,di ka niya dapat inaaway kasi ang bait bait mo..

Kid 4 : oo nga ate dalhin mo kami sa unggoy nay un..

Devon: kids bad yun, hayaan niyo na.. kaya ni ate ang unggoy na yun ok..

Kid 5: pero ate di ka nakapunta dito dahil bad siya at lagi siyang galit..

Devon: pagod na din kasi si ate kaya hinayaan na lang ni ate na harangan ng unggoy..tama na nga yung usapang unggoy na yan...tumatawang saad ng dalaga, panu tao ang tinutukoy niyang unggoy hehehe

Kid6: pag laki ko pakakasalan ko si Ate Devon

“silly kid you can’t have her”

Kid2: ano ka ako ang pakakasalan ni ate Devon

“ what a kid magnet”

Kid: hmp may boyfriend na si Ate Devon noh..diba yung nasa picture..

“huh boyfriend?what picture?”

biglang di makahinga ang binata sa narinig..di niya alam pero gustong tumulo ng luha sa mga mata niya..agad na tumakbo ang binata palabas ..at mabilis na pinaharurot ang sasakyan ng makapasok ito..walang deriksyon hanggang sa huminto ito sa isang lugar..saka huminga ng malalim, ipinikit ang mga mata, at iniisip ang mga kakaibang pakiramdam mula ng Makita niya ang dalaga sa party ni Elle, hanggang school at kanina nung Masaya itong nakikipagkwentuhan sa mga bata..without knowing it , Devon stole his heart..I’m inlove...and its her..with her..di pa rin makapaniwala sa realisasyon ..I never hated her..I just wanted to get her attention, my friends were right..they were all right..but I’m too late she is already taken..but who is he?do i know him?

Habang si Devon, pinilit tinatago ang lungkot na nabuhay ng marinig sa mga bata ang tungkol sa kaibigan na si Matt..her one and only friend..2 months of friendship pero kinuha din ito kaagad sa kaniya..she never got the chance to visit his grave..dahil nung magising siya nasa ibang bansa na naman siya with triple body guards and a zero communication from her parents,but her lolo and lola along with her tito , they frequently visited her..dahil ayaw sa kaniya ng mga magulang ni minsan din di niya sinubukan na tawagan ang mga ito..hindi siya bumalik sa Pilipinas para mahalin ng mga magulang,,at sapat na sa kaniya na nakikita niya ang mga magulang kahit pa lagi na lang galit ang ama.. bumalik siya dahil gusto niyang magtapos sa paaralan na itinayo ng lolo niya para sa kaniya, at para madalaw ang puntod ng kaibigan.. she felt sorry and guilty..he could have survived if he didn’t saved her by using his body..he embraced her..keeping her safe the best way he can...



Sorry naman sa isang SUPAH H kahapon na pinilit punan ang recquirement ko lol naloka ako...tama ba yun siya at siya ang nagkomento wahahahahah


senxa another lame chappie..pero enjoy niyo pa rin ito ha..