CHAPTER 32

Present...

Tama na Devon..wag kang kabahan, eh ano ngayon kung nandun siya..hayaan mo na siya.. 7 years is long enough para bigyan mo ng pagkakataon ang sarili mo na mabuhay ng hindi siya iniisip..move on Devon may asawa na rin siya at magkakaanak na..you're no longer the 18 year old Devon na madali niyang napapatakbo, at di ka na niya pedeng husgahan you've grown up into a lady full of finesse unlike the boyish 18 year old Devon he used to know..patuloy na kausap ni Devon sa sarili para magkaroon ng lakas na makahalubilo ulit ang lalaking ayaw na niyang makita at gusto na niyang makalimutan.. ako ba talaga ito?malayong malayo na nga ang hitsura at kilos ko sa dating Devon..pero bakit ganun nagbago nga ang lahat sa kaniya pati na yung hilig at mundong kaniya ginalawan(fashion world) pero hindi nagbago ang nararamdaman niya kay James ahhhhhhh tama na Devon...please tama na..saka bumuntunghininga at nagpasyang lumabas na ng kwarto na akma namang papsok ang ate niya na nakabihis na rin..

Anne: hey baby magandang maganda kana tama na yan baka magtampo si kuya Bret mo pag nalate ang paborito niyang bunso(nakatwang saad nito habang hinahagod siya ng tingin..Devon becomes more beautiful as time passes by..nagtataka lang siya kung bakit wala itong bf..marami namang nanliligaw dito..kahit noong hindi pa ito modelo at pasama sama pa lang sa kaniya hindi rin niya mabilang ang mga nakakasamang modelo na lalaki ang nagpupumilit na maligawan siya..nagtataka man napailing nalang nalang ito)
Devon: ate mana lang ako sa'yo
Anne: ayy touch naman ako payakap nga sana sa susunod engagement party mo naman ha baby..
Devon: ate..kay kuya na muna pag-tuonan natin ok..(iwas nito)
Anne: ok sabi mo eh baka magtampo kapa (sabay tawa)
Devon: sorry ate ha..ang bad bad ko nun sa'yo
Anne: hush baby noon pa yun sabi mo nga diba.. tara na baka magkaiyakan pa tayo..
Devon: i'll drive my own car ate di na ako sasabay sa inyo convoy nalang hehe,,miss ko na yung baby ko eh..
Anne: wag mong sabihing yung sasakyan pa ni lolo ang gagamitin mo sa get up mong yan(napapantastikuhang tanong nito)
Devon: relax lang ate ok.. di ako ititirik nun isa pa convoy naman tayo diba, marerescue niyo ako kaagad(at pilyang nginitian ang ate)
Anne: ok fine(alam niyang sa ngiti ng kapatid di niya ito mapipilit na di gamitin ang sasakyan na ibinigay ng lolo nila sa bunso noong ito'y 15 palang..)

Papaandarin na sana ni Devon ang sasakyan ng makita niya bumaba ang ate Anne niya mula sa sasakyan nito patungo sa kaniya..habang si Ann naman hindi mapakali, natatakot ito sa tumatakbo sa utak ng kapatid habang minamaneho ang sasakayan nito,bakit nga ba siya hindi matatakot kung sa tuwing gamit niya ang sasakyang iyon ay nawawala ito sa picture ng mga mahahalagang okasyon ng pamilya..ito rin ang sasakyang ginamit nito nung graduation day nito at indyanin ang sariling party na inihanda ni Bret at ngayon engagement party ni Bret balak din ba nitong umeskapo?kahit pa sabihing nakabihis ito pedeng front niya lang yun para hindi pagdudahan ano man ang binabalak nitong gawin..

Anne: baby are you sure you wanna drive that car?
Devon: yup... ate kanina ka pa napag-usapan na natin to di ba(natatawa sa kapatid)
Anne: please baby be don't do it again to your kuya this time ok..
Devon: ate, what are you thinking? that I might do a U-turn again?( laughing)
Anne: honestly yes baby(naiiyak)
Devon: I'm so sorry for all the throbbing  headache ate, I promise not to do it anymore,not now, not ever..satisfied now?
Anne: you can't blame me..every time you use this car ..
Devon : ok fine i'll let my driver follow me with the other car and i'll follow you para di ako maka-scape gitna ako..I just wanna drive ate..i just miss this car..I just miss lolo..(agaw nito sa sasabihin ng kapatid)

Saka lang nakampante si Anne at bumalik na sa sasakyan nito.. Devon really misses her lolo..every time namimis niya ang lolo niya dinadrive niya lang ang sasakyan nito pakiramdam niya kasama niya na ito she could still remember her lolo giving here that car as the only gift she ever wanted on her 5th birthday.. her parent could give her a brand new one, pero inisist niya talaga yung vintage car ng lolo niya.. at dahil bunso at pinakapaborito ng lolo niya wala itong hindi kayang ibigay kahit pa ang sasakyan na una nitong natanggap mula sa ama nito na inalagaan niya talaga ..hindi iyon pinpahawakan ng lolo niya kahit sa daddy niya pero pagdating sa kaniya wala itong hindi puro ito oo..hay i love you lolo miss na kita..after a year kasi namatay ang lolo niya dun nag-umpisa ang panakaw na pag-alis alis niya..pero ngayon hindi  na mangyayari yun ..i'm gonna use this car to attend and be present sa isa sa pinakaimportanteng araw ng kapatid at kaibigan, its her one way leaving all her pasaway past away..

Sabay na pumasok sina Devon at Anne.. lahat ng nandun ay napalingon talaga sa magkaibang ganda ng magkapatid..sino ba kasing hindi mapapalingon kung ang dalawang kapapasok lang sa bulwagan eh parehong modelo ..though di  na active si Anne dahil mas fucosed na ito now sa buhay may asawa di pa rin ito nawawala sa circle ng fame, flashes of cameras atbp. ganun din si Devon leave siya ng 3 months sa modeling dahil kelangan niya munang tutukan ang bagong craft na hinahawakan niya ang hotel and resto business ng pamilya at ang jewelry shop niya...napasinghap si Devon ng akmang paglingon niya magtama ang kanilang mga mata ni James na kanina pa titig na titig sa dalaga at inis dahil sa mga mata ng kalalakihang nandun dahil tulad niya hindi kumukurap sa katitig sa dalaga panu bang hindi mapapatitig ang mga ito kung ang suot ni Devon ay nagrereveal ng maganda at perpektong hubok ng katawan nito..she's definitely a goddess bulong ni James at nainis na naman dahil parang hindi siya nakita ng dalaga..what do you expect James that she'll give you her warmest smile after what you did and said...asik nito sa sarili..habang si devon pilit kinakalma ang sarili na hindi manginig dahil sa mga titig ng binata na tumatagos sa kaibuturan ng kaniyag puso at mga buto..pati yata kaluluwa niya damay sa pagtitig nito.. bulong ni Devon sa sarili..patuloy na nag-lakad patungo sa kapatid at kaibigan na lalo yatang gumanda ang alam niya may tampo ito sa kaniya kaya babawi siya dito..

Bret: baby.. akala ko talaga iindyanin mo na naman ako(bulong nito sabay yakap sa kapatid, ito ang kauna-unahang okasyon ng pamilya na present si Devon mula noong 18 ito)
Devon: I'm sorry kuya..I won't do it again, not anymore(pilyang ngiti niya na tinatalaban pa rin ng guilt dahil sa paninikis niya sa kapatid noon)
Bret: thank you..your presence is enough..your smile..and you hugging me now is a gift baby..(sabay halik sa ulo at noo niya)

Habang si Fretz nakatingin lang sa kanilang dalawa di umiimik ..at napansin yun ni Devon..

Devon: Open pa ba yung space mo for bessy? kung hindi na pakisabi naman oh na kahit ano kahit magkano kukunin ko ang space na yan dahil wala akong ibang gusto na maging space ng bessy kundi yung sa'yo(naiiyak na saad ni Devon)
Fretz: lagi siyang available for you bessy kasi wala akong pinayagan na umukopa nito na iba..(sabay yakap sa kaibigan na sobra niyang namimiss..nagpipigil na umiyak dahil baka masira make-up niya..sa wakas nagbalik na rin ang kaibigan niya.. na sa di maintindihang dahilan ay lagi itong wala sa anumang okasyon ng buhay niya..nagtampo talaga siya..nagsesend lang ito ng gifts..nag-eemail o kung ano pa..pero sa loob ng pitong taon hindi niya ito naksama na ng personal, o makausap man lang sa phone kahit nung ikasal sina shey at kaira mabilis itong nawala..)
Bret: hep hep tama na yan..(natatwang awat nito dahil mukang magkakaiyakan pa talaga..ayaw man niyang aminin mukang damay lang si fretz sa anumang galit o tampo ni Devon sa kaniya noon kaya ito ngdadrama.. )
 Nagkatawanan ang magkaibaigan  sabay welcome ni Devon sa kaibigan para sa nalalapit nitong pagiging bahagi ng pamilya nila..