CHAPTER 14

Hilam sa luha ang magkakaibigan habang bumubulong ng panalangin ang bawat isa na sana buhay pa ang kaibigan na nakita nilang nakahandusay sa kinahulugan nito...di talaga malaman ni Bret kung panu siya magpapaliwanag sa mga magulang ..pero saka na muna niya iisipin yun bulong nito sa sarili ..habang si James parang mauubusan na ng hininga..guilty dahil sa ginawa at sinabi niya kay Devon kanina kaya eto nakahandusay ngayon..galit sa sarili dahil sa kaduwagan niya...at awa at takot para sa kahihinatnan ng babaing minamahal..di siya makalapit kay Bret takot siya sa kaibigan takot siya sa posibilidad na baka magalit ang kaibigan sa kaniya at itakwil siya he can't afford to lose a friend at mas lalong di niya kaya makita si Devon sa ganung kalagayan..he just wanted to shout to release everything that he's feeling right now pero kahit yun pinagkakait sa kaniya..di siya makasigaw ni wlang luhang lumalabas sa kaniya ni hindi na niya maramdaman ang sarili niya hanggang sa napaupo na lang ito malayo sa lahat ...

Makaraan ang ilang minuto dumating na ang rescue team na tinawagan nila at dali daling kinuha si Devon..in panic ang mga rescuer ng makita ang kalagayan ng dalaga na sasaklolohan nila tila mabibilang na lang anp hinga nito at mukang madaming dugo ang nwala sa dalaga... inagapan muna nila ang patuloy na pagbulwak ng dugo bago pa eto maubusan..hindi sila sure kung mabubuhay pa ang dalaga..dahil mahigit anim na oras na ito sa ganung lkalagayan at madami ng dugo ang nawala dito..mabilis ang ginawang pagkilos ng mga ito ni hindi na nito tinanong ang mga kasama na naghihintay at dahil inuna nila ang pagsalba sa dalaga...walang ni isa man ang nakasakay sa ambulansya dahil di nagpatumpik tumpik ang rescue team pinaharurot nito ang sasakyan ni walang sinabi kahit ano sa kanila..kaya ang magkakaibigan takbo lakad ang ginawa pabalik ng bahay nina Ivan para kumuha ng sasakyan papuntang hospital kung saan dinala si Devon..walang may gustong magsalita..pigil din ang iyak ng mga kaibigang babae dahil ayaw nilang makadagdag sa sitwasyon kanilang kankaharap..takot ang nararamdaman ng bawat isa lalo na si Bret..kuha na nila ang bawat galaw ng ngrescue kay Devon..hindi simple ang nangyari kay Devon..ni ayaw isipin ang posibilidad na pwedeng mawala si Devon anumang oras..hanggang makarating sa bahay nila at Ivan halos di na alam ni Ivan kung panu buksan ang van sa halo-halong  emosyon..masaya pa sila kanina..no it will not be their last hug bulong nito sa sarili..you can't be unfair to me D..at biglang sinuntok ang van dahil sa frustartion ..buti nalang lumabas ang family driver na nagmaneho sa kanila mula sa airport at walang kaalam alam sa mga pangyayari agad itong tinawag Joe para ipagmananeho sila.

Pagdating nila ng hospital agad nilang hinanap si Devon kung saan ito naroon..nasa ER eto..impit at malakas na paghinga ang maririnig sa mgakakaibigan na walang may gustong umupo lahat nakatayo..di makapaghintay sa kung anuman na pedeng ibalita sa kanila..pinasya ng girls na pumunta ng chapel ..taimtim na nagdasal ang magkakaibigan para sa kaligtasan ni devon..at doon umiyak na ng todo ang bawat isa wala ng nakapigil sa damdamin kanina pa gusto nilang ilabas ...umiiyak habang nagdadasal...Habang sa labas ng ER naroon ang Boys hindi pa alam ni Bret kung tatawagan na ba niya ang mga magulang para ipaalam ang nangyari at kalagayan ng kapatid..pero di niya alam kung ano ang sasabihin..panu magsisimula..panu nga ba niya sasabihin sa mga magulang na pinabayaan niya ang kapatid kaya agaw buhay ito ngayon 1 hour na sila sa labas ng ER pero wala paring kahit na anong upadates ni hindi nila makausap ang bawat doktor at nurses na madaling naglalabas pasok sa loob ng ER..helpless na napaiyak si Bret...di na niya kaya ang nararamdaman na baka mawala ang pinakamamahal niyang kapatid at ang takot para sa mga magulang pag nalaman nito ang kinahinatnan ng 3day supposed to be get away nila ng kapatid kasama ang mga kaibigan nito... nasa ganun siyang pag-iisp ng marinig niya si James na bumubulong sa sarili nito..
James: its my fault ..oh God please don't take her away from us (puno ng desperasyon na bulong nito sa sarili..puno ng guilt..)
At dahil sa narinig ni Bret bigla niyang nilapitan ang matalik na kaibigan na nakalugmok malapit sa kaniya at hinila palabas..